Kategorie se argiewe: Christelike Leerstellings

Die Ewige Sekuriteit van die Gelowige vs die Volharding van die Heiliges


Daar bestaan groot verwarring onder gelowiges tussen die leerstelling van die Die Ewige Sekuriteit van die Gelowige (ook bekend as die Bewaring van die Heiliges) en die leerstelling van die Volharding van die Heiliges. Die twee leerstellings is nie dieselfde nie en is ook nie met mekaar versoenbaar nie. Met die skryf van hierdie artikel sal daar gepoog word om enige verdere misverstande t.o.v. hierdie verskillende teologiese leerstellings uit die weg te ruim.

Calvinisme (gereformeerde teologie) En Hulle Leerstelling van Volharding

Calvinisme (gereformeerde teologie) leer dat, aangesien die mens totaal verdorwe is, slegs die onvoorwaardelik uitverkorenes Christus se versoening en onweerstaanbare genade ontvang. Die verlostes, sowel as die uitverkorenes het dus geen sê in die saak nie en hulle wilsbesluite (wil) speel geen rol in die keuse van hulle verlossing nie. Volgens Calvinisme beskik die mens nie oor ‘n vrye wil om die evangelie te glo of te verwerp nie. In kort beteken dit dat God in Sy raadsbesluit kies om slegs sekere mense te red en die res los Hy om verlore te gaan. God gee dus slegs aan diegene wat Hy uitverkies het om te verlos die geloof om te glo en by implikasie weerhou Hy dit van diegene wat Hy nie tot verlossing uitverkies het nie. Die geloof wat die uitverkorenes ontvang, verseker ook dat hulle tot die einde van hulle lewens toe sal volhard. Eenvoudig gestel, hierdie siening leer dat ‘n ware Christen in geloof en goeie werke sal voortgaan tot die dood – en indien nie, was hulle nooit werklik gered nie. Die leser word ten sterkste aangeraai om die artikels “Wil God almal verlos”, asook “Die Proponente van werkheiligheid se herdefiniëring van geloof” vir ‘n meer in diepte studie aangaande hierdie onderwerpe te lees.

Lees meer Die Ewige Sekuriteit van die Gelowige vs die Volharding van die Heiliges

Die wet van nie-teenstrydigheid en die ewige lewe

Vraag: Een van my kinders het op ‘n stadium die evangelie soos wat jy dit op jou webtuiste geplaas het geglo. Hy het daarna ook ‘n tydlank Jesus as ‘n dissipel gevolg, maar het in tussentyd net soos Demas in wie wêreld teruggeval. Hy lewe nie meer as ‘n dissipel van Christus nie maar jaag eerder rykdom en genot na. Ek is baie bekommerd oor hom en wil nie hê dat hy verlore gaan nie. Ons predikant het gesê dat my kind verlore sal gaan indien hy in daardie toestand tot sterwe kom. Hy het Joh.3:18 aangehaal om sy bewering te staaf. Ek het boonop ook op ‘n ander webtuiste gelees dat ‘n wedergebore persoon wel die ewige lewe kan verloor. Ek hoor graag jou opinie.

Antwoord: Ek het ‘n soortgelyke gesprek met ‘n vriend van my gehad en ek glo daar is baie mense wat met dieselfde vraagstuk as jy worstel. Hierdie vraag kom veral onder Gereformeerde Calvinisme voor, wie beweer dat indien ‘n persoon nie tot die einde van sy lewe bly glo nie, hy nooit in die eerste plek werklik geglo het nie. Die skrifte, asook die tweede wet van logika, naamlik die wet van nie-teenstrydigheid verklaar egter onomwonde dat indien jou kind die evangelie op ‘n punt in tyd geglo het, dan het hy die ewige lewe as ewige besitting en kan nooit verlore gaan nie. Hy het God se woord daarvoor. Mense wat glo dat ‘n gelowige wel verlore kan gaan (Armenianisme) weerspreek ook die skrifte en die wet van nie-teenstrydigheid.

Lees meer Die wet van nie-teenstrydigheid en die ewige lewe

Daar is dinge wat belangriker as die lewe self is

In die gejaagdheid van die lewe besef ons nie altyd dat daar dinge is wat belangriker as die lewe self is nie. Almal van ons het ‘n inherente begeerte om selfbehoud. In baie gevalle is hierdie drang so sterk dat mens soms vergeet dat daar dinge is wat belangriker as die lewe self is. Vir Paulus was sy roeping belangriker as die lewe self en daarom het hy die volgende stelling gemaak, naamlik:
Hand.20:22 “En kyk, ek gaan nou gebind deur die Gees na Jerusalem; en watter dinge my daar sal oorkom, weet ek nie, 23 behalwe dat die Heilige Gees in elke stad kragtig getuig en sê dat boeie en verdrukkinge my wag. 24 Maar ek bekommer my glad nie en ek ag ook my lewe vir myself nie dierbaar nie, sodat ek met blydskap my loopbaan kan volbring en die bediening wat ek van die Here Jesus ontvang het, om kragtig te getuig vir die evangelie van die genade van God. 25 En nou weet ek dat julle almal onder wie ek rondgegaan en die koninkryk van God verkondig het, my aangesig nie meer sal sien nie.”

Lees meer Daar is dinge wat belangriker as die lewe self is

Heb.6:6 “en afvallig geword het om dié weer tot bekering te vernuwe”

Vraag: Hi Vic

Verwys die Hebreërs skrywer na gelowiges wat sondes gepleeg het en afvallig geraak het, of ‘n ander geloof beoefen. M.a.w daar is geen vergifnis.

Hebreërs 6:4-6 AFR20 “Dit is immers onmoontlik om hulle wat eenmaal verlig is, wat die hemelse gawe gesmaak, en deel gekry het aan die Heilige Gees, en wat die goeie woord van God gesmaak het, en ook die kragte van die komende bedeling, en tog afvallig geword het, weer opnuut tot bekering te bring; aangesien hulle wat hulleself betref, die Seun van God opnuut kruisig en openlik tot skande maak.“

Groete

Antwoord: Dis ‘n baie goeie vraag wat jy opbring. Die skrywer van Hebreërs spreek met Messiaanse Jode, en dus Christene wat uit die Joodse geloof kom. Hulle was onder druk van hulle volksgenote om na die Jodedom met sy toe nog bestaande tempeldiens terug te keer. Die sondes wat hier van gepraat word moet in daardie konteks verstaan word.

Heb.6:6 is nog ‘n verdere teksgedeelte wat soms aangehaal word as bewys dat ‘n gelowige die gawe van die ewige lewe kan verbeur. Ek gaan net gou weer die teksgedeelte waarna jy verwys hier aanhaal en dan kan ons dit binne die korrekte konteks bespreek.
Heb.6:4 “Want dit is onmoontlik om die wat eenmaal verlig geword het en die hemelse gawe gesmaak en die Heilige Gees deelagtig geword het, 5 en die goeie woord van God gesmaak het en die kragte van die toekomstige wêreld, 6 en afvallig geword het — om dié weer tot bekering te vernuwe, omdat hulle ten opsigte van hulleself die Seun van God weer kruisig en openlik tot skande maak. 7 Want die grond wat die reën indrink wat dikwels daarop val, en nuttige plante voortbring ter wille van hulle vir wie dit ook bewerk word, het deel aan die seën van God. 8 Maar as dit dorings en distels oplewer, deug dit nie en is naby die vervloeking — die einde daarvan is verbranding.”

Lees meer Heb.6:6 “en afvallig geword het om dié weer tot bekering te vernuwe”

Heb.10:26 en die opsetlike sonde


Vraag: Hallo Vic. Dankie vir die inligting. Kan u die volgende ook behandel. Heb.10:26. Hoe verskil dit van die sondes waarmee ons sukkel? Groete

Antwoord: Baie goeie vraag en dit is een van die teksgedeeltes wat mense wat glo dat ‘n gelowige die gawe van die ewige lewe kan verbeur (moderne Armenianisme) aanhaal om hierdie dwaalleer te regverdig. Ek gaan eers die teksgedeelte aanhaal en dit dan binne die korrekte konteks bespreek.
Heb.10:26 “Want as ons opsetlik sondig, nadat ons die kennis van die waarheid ontvang het, bly daar geen offer vir die sondes meer oor nie, 27 maar ‘n verskriklike verwagting van oordeel en ‘n vuurgloed wat die teëstanders sal verteer. 28 As iemand die wet van Moses verwerp het, sterf hy sonder ontferming op die getuienis van twee of drie; 29 hoeveel swaarder straf, dink julle, sal hy verdien wat die Seun van God vertrap het en die bloed van die testament waardeur hy geheilig is, onrein geag en die Gees van genade gesmaad het? 30 Want ons ken Hom wat gesê het: My kom die wraak toe, Ek sal vergelde, spreek die Here; en weer: Die Here sal sy volk oordeel. 31 Vreeslik is dit om te val in die hande van die lewende God. 31 Vreeslik is dit om te val in die hande van die lewende God. 32 Maar onthou die vorige dae waarin julle, toe julle verlig geword het, ‘n groot lydensworsteling deurstaan het, 33 gedeeltelik omdat julle deur smaad en verdrukkinge ‘n skouspel geword het, gedeeltelik omdat julle deelgenote geword het van die wat in so ‘n toestand verkeer het. 34 Want julle het ook saam met my gevoel in my boeie, en julle het die berowing van julle goed met blydskap aanvaar, omdat julle geweet het dat julle in julself ‘n beter en blywende besitting in die hemele het. 35 Werp dan julle vrymoedigheid, wat ‘n groot beloning het, nie weg nie. 36 Want julle het lydsaamheid nodig, om, nadat julle die wil van God gedoen het, die belofte te verkry. 37 Want nog ‘n klein tydjie, en Hy wat kom, sal kom en nie versuim nie. 38 Maar die regverdige sal uit die geloof lewe; en as hy hom onttrek, het my siel geen welbehae in hom nie. 39 Maar by ons is daar geen onttrekking tot verderf nie, maar geloof tot behoud van die lewe.”

Wanneer dit by die uitleg van die skrifte kom is dit van uiterste belang om eers die korrekte konteks te bepaal. Alle teksgedeeltes in die Bybel is binne die raamwerk van ‘n spesifieke konteks gemaak en dit geld ook vir die brief aan die Hebreërs. Hierdie is een van die kardinale reëls vir korrekte Bybel uitleg.

Lees meer Heb.10:26 en die opsetlike sonde

Die geloofsrus-oefening om vrees en bekommernis te oorwin

Enige persoon wat al werklik gelewe het sal weet dat die lewe nie altyd maklik is nie, en indien daardie persoon lank genoeg lewe sal hy die een of ander tyd erge teëspoed, terugslae, rampe en hartseer beleef. Die graad van teëspoed wissel van persoon tot persoon, maar elke persoon sal op die een of ander tyd teëspoed belewe. Ongelukkig word hierdie onderwerp nie altyd genoeg deur predikers aangeraak nie, juis omrede dit so ‘n onaangename onderwerp is. Rampe, teëspoed, terugslae en hartseer, is deel van die gevalle wêreld waarin ons lewe, en dit sal so voortgaan tot en met ons dood of die wegraping. Hoeveel van ons het nie al die stelling gehoor dat ‘n persoon net na die Here moet kom en dan sal al sy probleme iets van die verlede wees nie? ‘n Prediker of evangelis wat so ‘n stelling maak verkondig nie slegs leuens nie, maar hy maak ook in die proses van die Here Jesus Christus ‘n leuenaar. Die Here Jesus Christus het ons vooraf gewaarsku dat ons in hierdie lewe teëspoed sal ervaar, naamlik:
1Joh.16:33 “Dit het Ek vir julle gesê, dat julle in My vrede kan hê. In die wêreld sal julle verdrukking hê; maar hou goeie moed, Ek het die wêreld oorwin.”
Ons hoef net rond te kyk om te sien hoeveel lyding en hartseer daar in die wêreld is.

God se voorsienigheidsbeheer (voorsienigheid) sluit ook as element God se voorsienige (of te wel logistieke) genade in. God se logistieke genade sluit alles wat die gelowige in hierdie wêreld nodig het om te oorleef in, soos byvoorbeeld suurstof, kos en klere ensovoorts . Sover dit die gelowige aangaan, is die grondslag van God se logistieke genade die ontvangs van die Here Jesus Christus se toegerekende geregtigheid. ‘n persoon ontvang die Here Jesus Christus se toegerekende geregtigheid die oomblik wanneer hy dood eenvoudig die evangelie glo en op geen ander wyse nie. Enige menslike werke is dus volkome uitgesluit. Indien mens die Here Jesus Christus se stelling wat Hy in Mattheus 6:24-34 gemaak het, en waarvan ek slegs Mattheus 6:31-34 hier gaan aanhaal, bestudeer dan word hierdie feit duidelik, naamlik:
Matt.6:31 “Daarom moet julle jul nie kwel en sê: Wat sal ons eet, of wat sal ons drink, of wat sal ons aantrek nie? 32 Want na al hierdie dinge soek die heidene; want julle hemelse Vader weet dat julle al hierdie dinge nodig het. 33 Maar soek eers die koninkryk van God en sy geregtigheid, en al hierdie dinge sal vir julle bygevoeg word. 34 Kwel julle dus nie oor môre nie, want môre sal hom oor sy eie dinge kwel. Elke dag het genoeg aan sy eie kwaad.”
Al wil ons dit weet of nie, elkeen van ons sal tribulasie in hierdie lewe ervaar, en daarom verwys die Here na hierdie feit as “elke dag het genoeg van sy eie kwaad.”

Lees meer Die geloofsrus-oefening om vrees en bekommernis te oorwin

Die gesindheidsonde van Vrees en bekommernis

Bekommernis is ‘n gesindheidsonde en kan as ‘n vorm van selfkastyding bestempel word. Bekommernis is ‘n gesindheidsonde in die sin dat die oorsprong daarvan in ons verstand, naamlik die nie-stoflike faset van die mens, of te wel die hart, te vinde is. In hierdie opsig is bekommernis die oorsaak van vrees in ‘n persoon se hart wat daartoe aanleiding kan gee dat ‘n persoon oor byna enigiets in die lewe angstig kan voel. In hierdie opsig kan ongeoorloofde vrees/bekommernis as ‘n vorm van selfkastyding bestempel word. Die gesindheidsonde van bekommernis, wanneer nie volgens skriftuurlike beginsels aangespreek word nie, het verontrustende gedagtes tot gevolg wat weer tot ‘n onstuimige gemoedstoestand aanleiding sal gee. Die gevolg hiervan is dat die persoon ‘n toestand van rusteloosheid en selfs agitasie sal ervaar wat weer ongemak, ‘n voorgevoel van doem, pynlike onsekerheid en selfs geestelike versteuring kan veroorsaak. Enige persoon wie se hart deur bekommernis gevul is verwag altyd net die slegste uitkomste, ervaar ‘n gevoel van gevaar, rampspoed of selfs die dood. In kort hulle ervaar ‘n soort van hel op aarde.

Lees meer Die gesindheidsonde van Vrees en bekommernis

God se Voorsienigheidsbeheer

Wat behels God se voorsienigheidsbeheer? God beheer die vloei van die loop van geskiedenis waarin al Sy skepsele, insluitend die mensdom leef, en hierdie vloei van die geskiedenis word deur God voortgedryf deur die omstandighede wat Hy beheer. Elke ding wat met ons gebeur vorm deel van God se raadsplan. Niks gebeur met toeval nie. Boonop werk God alles volgens die raad van Sy wil, en daar is niks wat enige van Sy skepsele daaraan kan doen nie, naamlik:
Dan.4:35 En al die aardbewoners word as niks geag nie, en na sy wil handel Hy met die leër van die hemel (wat die gevalle sowel as die heilige engele insluit) en die bewoners van die aarde, en daar is niemand wat sy hand kan afslaan en vir Hom kan sê: Wat doen U nie?
Daarbenewens is God altyd goed en daarom laat Hy alles ten goede vir die gelowige meewerk:Rom.8:28 “En ons weet dat vir hulle wat God liefhet, alles ten goede meewerk, vir hulle wat na sy voorneme geroep is.”
God se voorsienigheidsbeheer kan soosvolg omskryf word: In Sy voorsienigheid en wil, en as Skepper van alles, onderhou God deur Sy soewereiniteit alles in die hemele en aarde. In Sy alwetendheid, alomteenwoordigheid en almag, bestuur Hy alles om die vloei van die verloop van die geskiedenis volgens Sy voorafbepaalde raadsplan te rig. Al hierdie dinge verrig Hy tot voordeel van alle gelowiges en met die doel om Homself te verheerlik. God se voorsienigheid vorm deel van Sy wese en raadsplan.

God is heilig en al Sy planne is heilig. Hy tree altyd in geregtigheid op en hierdie feit geld ook vir Sy voorsienigheidsbeheer. God het die mense met die vermoë geskape (vrye wil) om in stryd met Sy toelaatbare wil te kan optree. As sulks het goddeloosheid God se skepping binnegedring, maar die bose optredes van God se skepsele kan nie Sy heilige wil en ewige raadsplan verydel nie. Inteendeel, omrede God alwetend is, weet Hy ten alle tye alles insluitend hoe enige van Sy skepsele sal dink en optree, en dit sluit alle moontlike keuses (verlede, hede en toekomstige keuses/gedagtes) wat gemaak kan word in. Onthou, God bestaan buite tyd en Hy neem die verlede hede en toekoms as ‘n ewige teenswoordigheid waar. God se voorkennis vorm dus ‘n subkategorie van Sy alwetendheid, en Hy het al hierdie moontlike keuses (en gedagtes) wat Sy skepsele kon maak in Sy Ewige Raadsplan ingewerk. Hierdie is maar net een van die redes waarom boosheid nooit God se raadsplan kan verydel nie en waarom ons nooit Sy voorsienigheid (voorsienigheidsbeheer) in betwyfeling moet trek nie. Wanneer ons so iets doen dan beledig ons Hom en pleeg ‘n verskriklike sonde.

Lees meer God se Voorsienigheidsbeheer

Kinderdoop vs grootdoop


Daar heers groot omstredenheid rondom die kwessie van kinderdoop vs grootdoop en onlangs het ek ‘n epos van ‘n persoon ontvang wat juis met hierdie vraagstuk worstel. Ek gaan die genoemde epos in dele opbreek en dit d.m.v. die “jou vraag/stelling ” en “antwoord” metode beantwoord. Dit is my bede dat hierdie artikel meer lig op die onderwerp sal werp, en ek moet vooraf meld dat elke individuele persoon verantwoordelik is om seker te maak dat dit wat aan hom verkondig word uit die skrifte geregverdig kan word. God gaan elkeen van ons verantwoordelik hou vir die keuses wat ons maak. Ons moet vas oortuig wees van dit wat ons glo en hoekom ons dit glo. Die Here het ons Sy woord gegee waarin Hy Sy wil aan ons bekendgemaak het. In hierdie opsig moet ons God toelaat om vir Homself te praat, en ons moet met alle erns teen die versoeking waak om ons vooropgestelde idees (en tradisies) in die Bybel in te lees. God het die skrifte aan ons gegee sodat ons dit kan verstaan, en dan op grond van daardie Godgegewe openbarings ‘n keuse kan maak of ons dit gaan eerbiedig of nie.

God is ‘n God van logika en hierdie feit vloei uit Sy attribute van alwetendheid uit. Omrede God die mens na Sy beeld geskape het, is een kenmerk van die mens sy kapasiteit om binne die raamwerk van sy beperkte menslike vermoëns ook logies te dink. God het met hierdie wete die skrifte aan ons gegee en Hy verwag dat ons dit moet kan verstaan. Daar is niks in die skrifte wat in stryd met die mens se kapasiteit om logies te dink in botsing kom nie, en dit juis omrede God ‘n logiese God is en Hy ons in Sy beeld geskape het. Of God se logika, soos wat ons dit in die skrifte vind, is deur die mens op ‘n logiese wyse verstaanbaar of daar kan geen betekenisvolle Goddelike openbaring wees nie. God is alwetend en Hy gaan nie aan die mens die skrifte gee indien die mens nie oor die kapasiteit beskik om Sy woord te verstaan nie. God spreek met ons deur Sy woord, en verwag van ons om, d.m.v. die inwerking van die Heilige Gees, bybelstudie te doen om vas te stel wat Hy werklik aan ons wil sê. Vir die mens om in staat te wees om God in hierdie opsig te eerbiedig, moes God die mens met die kapasiteit geskape het om Sy woord te kan verstaan, anders sou daar geen sin in die gee van die geïnspireerde skrifte wees nie. God verwag van elke persoon om d.m.v. korrekte hermeneutiese (skrifuitleg) metodes seker te maak dat die skrifte reg verstaan en toepas word. Die skrifte moet dus op ‘n konsekwente, letterlike, grammatiese en historiese wyse geïnterpreteer word.

Lees meer Kinderdoop vs grootdoop

Gaan gelowiges hel toe as hulle vergeet om sonde te bely?

Vraag: Ek het onlangs na pastoor Rooies Straus geluister waarin hy verklaar dat indien ‘n persoon nie sy sonde bely nie daardie persoon hel toe sal gaan. Ek weet van baie mense wat die evangelie geglo het maar wat nie seker was of hulle al hulle sondes bely het nie. Dit geld vir my ook. Hoe sal ek ooit kan seker wees dat ek hemel toe sal gaan. Ek probeer hard om alles reg te doen, en om al my sondes te bely, maar ek is alte bewus van die feit dat ek ‘n sondige mens is wat soms die verkeerde dinge dink en dan later daarvan vergeet. Ek is ‘n gelowige en het die evangelie soos wat jy dit op jou webtuiste geplaas het geglo. As ek reg onthou het hy 1Joh.1:9 gebruik om sy bewering te staaf.
Ek twyfel nou of ek ooit hemel toe sal gaan. Help asseblief.

Lees meer Gaan gelowiges hel toe as hulle vergeet om sonde te bely?