Kategorie se argiewe: Christelike Leerstellings

Christelike Leerstellings

Die siel van die mens en prokreasie, ‘n skriftuurlike perspektief


Christene wat die inspirasie van die Bybel erken, weet dat Adam ‘n onmiddellike en direkte skepping van God was. Die Bybel stel hierdie feit baie duidelik, naamlik:
Gen.2:7 “En die HERE God het die mens geformeer uit die stof van die aarde en in sy neus die asem van die lewe geblaas. So het dan die mens ‘n lewende siel geword.”
God het dus die mens met ‘n materiële (stoflike) aspek, asook ‘n immateriële (nie-stoflike) aspek, naamlik die gees en siel geskape. Die “asem van die lewe” is die immateriële (nie-stoflike) faset van ‘n mens wat lewe aan die stoflike deel van die mens gee.

Die mens vorm dus ‘n eenheid wat uit sy materiële (fisiese liggaam) en immateriële faset (siel en gees) bestaan. Tydens die sterf proses word die materiële faset (fisiese liggaam) van die immateriële faset (siel en gees) geskei, waarna die persoon se liggaam in die graf gelê word maar sy immateriële faset bly nog steeds bewustelik voortbestaan. (Openb.6:9) In ‘n Bybelse sin beteken dood nooit uitwissing van bestaan nie maar wel skeiding. Wanneer ‘n persoon tot sterwe kom vind daar ‘n skeiding tussen die persoon se liggaam, wat in die graf geplaas word, en sy siel, wat nog steeds bewustelik bly voortbestaan, plaas. So ook is ‘n persoon wat geestelik dood is nog steeds fisies lewendig, maar sy gees en siel is van God se Gees geskei. Alhoewel so ‘n persoon nog steeds fisies lewe word hy as geestelik dood geklassifiseer en indien hy in hierdie toestand tot sterwe kom sal hy vir ewig van God se aangesig geskei word. (die poel van vuur) Die leser word aangeraai om die artikel “Sewe vorme van dood in die Bybel” te bestudeer.

Lees meer Die siel van die mens en prokreasie, ‘n skriftuurlike perspektief →
Christelike Leerstellings, Sabbatdag, Valse leerstellings

Sewendedag Adventiste Kerk, ‘n Skriftuurlike Perspektief. Deel 4

Omrede die Sewendedag Adventiste Kerk nie ‘n skriftuurlike onderskeid tussen die Kerk en Israel tref nie maak hulle die fout deur om fasette wat slegs vir die Dispensasie van die Wet gegeld het met die fasette wat slegs vir die Dispensasie van die Kerk/Genade geld te vermeng. Daarbenewens maak hulle nie van gesonde beginsels van eksegese gebruik om hulle leerstelling oor eindtydse gebeure (eskatologie) te bepaal nie, en verdraai sodoende die Bybelse leerstelling van eindtydse gebeure wat die leerstelling van Israel as God se verbondsvolk insluit. So ontneem hulle, hulle lidmate van een van die duidelikste tekens dat ons die einde van die Kerk Dispensasie vinnig nader en maak dit vir hulle moeilik om die gebeure wat ons nou rondom Israel (en die wêreld) waarneem korrek te interpreteer. Die hervestiging van Israel in hulle land, waar hulle die verskriklike oordele van die Verdrukking afwag, en waarna hulle weer as volk met God versoen sal word, word sodoende heeltemal deur die Sewendedag Adventiste geïgnoreer. Omrede Sewendedag Adventiste verkeerdelik die kerk met die volk Israel vereenselwig gee dit daartoe aanleiding dat hulle die Wet van Moses, wat sabbatsonderhouding insluit, met die Wet van Christus verwar en kyk sodoende die feit die Here Jesus Christus ons Sabbatsrus is heeltemal mis. Die Sewendedag Adventiste se hele leerstelling van Saterdag sabbatsonderhouding is dus op totaal verkeerde aanname gebaseer omrede hulle verkondig dat die kerk ‘n voortsetting van Israel is. Die leser word ten sterkste aangeraai om die artikel “Het die Kerk die volk Israel as God se Verbondsvolk vervang?” sorgvuldig deur te lees, waar daar vanuit die skrifte bewys word dat die Kerk nie Israel is nie, maar eerder ‘n hele nuwe entiteit is wat op pinksterdag ontstaan het. Die leser word ook aangeraai om die artikel “ Die Sabbatdag Kontroversie” te lees waarin ook baie belangrike inligting te vinde is en wat nie noodwendig in hierdie artikel herhaal sal word nie.

Lees meer Sewendedag Adventiste Kerk, ‘n Skriftuurlike Perspektief. Deel 4 →
Christelike Leerstellings, Valse leerstellings

Sewendedag Adventiste Kerk, ‘n Skriftuurlike perspektief. Deel 3

Sewendedag Adventiste, net soos die Jehova Getuies, verkondig die dwaalleerstelling van sieleslaap en uiteindelike totale uitwissing van alle ongeredde mense. (annihilationiste/uitwissingsgesindes). Hulle glo nie dat ongelowiges vir ewig in ‘n bewustelike toestand van smart in die poel van vuur sal deurbring nie, maar eerder dat hulle heeltemal vernietig sal word. Hulle maak daarop aanspraak dat die betekenis van “siel” (Hebreeus “nephesh”) na die hele mens as ‘n onskeibare eenheid verwys en dat ‘n mens se siel nie bewustelik apart van sy fisiese liggaam kan bly voortbestaan nie. Sewendedag Adventiste glo dus dat God die mens nie met ‘n nie-stoflike faset (gees en siel) geskape het wat apart van sy stoflike liggaam voortbestaan nie. Volgens hulle is die hele persoon (sy stoflike, asook sy nie-stoflike fasette) ‘n lewende siel. Die persoon wat tot sterwe gekom het lê dus onbewustelik in die graf. Hulle gebruik byvoorbeeld Genesis 2:7 wat kontekstueel na die hele menslike wese, insluitende sy fisiese aspek verwys, om hulle leerstelling te regverdig, naamlik:
Gen.2:7 “En die HERE God het die mens geformeer uit die stof van die aarde en in sy neus die asem van die lewe geblaas. So het dan die mens ‘n lewende siel geword.”
In hierdie opsig wend hulle die term “siel” kontekstueel korrek aan, deurdat die term lewende “siel” in hierdie konteks die hele mens, naamlik sy stoflike, sowel as sy nie-stoflike aspekte insluit. Maar dan maak hulle hulleself aan bewustelike ongeoorloofde identiteitsoordrag skuldig, deurdat hulle hierdie spesifieke betekenis vir die term “siel” na alle gevalle waar die term “siel” in die Bybel voorkom oor te dra sonder om die spesifieke konteks waarin die term “siel” in voorkom in ag te neem.

Lees meer Sewendedag Adventiste Kerk, ‘n Skriftuurlike perspektief. Deel 3 →
Christelike Leerstellings, Valse leerstellings

Sewendedag Adventiste Kerk, ‘n skriftuurlike perspektief. Deel 1

Die Sewendedag Adventiste Kerk gaan uit hulle pad uit om te demonstreer dat hulle ware Bybelse Christenskap bevorder. Indien mens egter mooi na hulle leerstellings gaan kyk, dan merk mens dat hulle leerstelling drasties van ware Bybel se Christenskap afwyk. Die gevaarlikste vorm van dwaalleer is wanneer die waarheid op ‘n baie subtiele wyse verander word. Ons moet onthou dat dit moeilik is om mense met groot en openlike leuens te verly. Satan weet dat dit moeilik is om mense met opsigtelike leuens te verlei, maar wanneer daardie leuens op ‘n subtiele wyse van die waarheid afwyk, dan word daardie leuens maklik deur mense aanvaar. Die skrifte verklaar dat Satan die bron agter alle valse leerstellings is en dat hy van mense gebruik maak om sy dwaalleer te versprei.
2Kor.11:3 “Maar ek vrees dat, net soos die slang Eva deur sy listigheid bedrieg het, julle sinne so miskien bedorwe kan raak, vervreemd van die opregtheid teenoor Christus. 4 Want as iemand kom en ‘n ander Jesus verkondig as wat ons verkondig het, of as julle ‘n ander gees ontvang as wat julle ontvang het, of ‘n ander evangelie as wat julle aangeneem het, laat julle jul dit goed geval.”
2Kor.11:14 “En geen wonder nie! Want die Satan self verander hom in ‘n engel van die lig. 15 Dit is dus niks besonders wanneer sy dienaars hulle ook voordoen as dienaars van geregtigheid nie. Maar hulle einde sal wees volgens hulle werke.”
Alvorens die leerstellings wat deur die Sewendedag Adventiste Kerk verkondig met die skrifte vergelyk word, is dit belangrik om net kortliks hulle geskiedenis hier weer te gee.

Lees meer Sewendedag Adventiste Kerk, ‘n skriftuurlike perspektief. Deel 1 →
Christelike Leerstellings, Heilsweg

Kan die gelowige se naam uit die Boek van die Lewe verwyder word?

Baie mense wat die leerstelling verkondig wat verklaar dat ʼn gelowige die gawe van die ewige lewe kan verbeur, gebruik soms Openbaring 3:5 as bewys dat ʼn gelowige se naam uit die boek van die lewe verwyder kan word. Die teksgedeelte lees soos volg, naamlik:
Openb.3:5 “Wie oorwin, sal beklee word met wit klere, en Ek sal sy naam nooit uitwis uit die boek van die lewe nie, en Ek sal sy naam bely voor my Vader en voor sy engele. 6 Wie ʼn oor het, laat hom hoor wat die Gees aan die gemeentes sê.”
Die vraag is of bogenoemde teksgedeelte verklaar dat ʼn gelowige se naam uit die boek van die lewe verwyder kan word, en wat sou beteken dat iemand wat alreeds die evangelie geglo het, die gawe van die ewige lewe kan verbeur?

Lees meer Kan die gelowige se naam uit die Boek van die Lewe verwyder word? →
Christelike Leerstellings, Profesie

Die Ewigheid

Voordat ons met hierdie uiters belangrike studie oor die ewigheid begin moet ek die leser versoek om die artikel “Die Dispensasies ‘n skriftuurlike perspektief” sorgvuldig deur te lees. Die verskillende dispensasies kan soos volg uiteengesit word, naamlik: 1. Die Dispensasie van Onskuld. 2. Die Dispensasie van menslike Gewete. 3. Die Dispensasie van menslike Owerheid. 4. Die Dispensasie van Belofte. 5. Die Dispensasie van die Wet. 6. Die Dispensasie van die Kerk/Genade 7. Die Dispensasie van die Koninkryk, wat die ewigheid inlei en waaroor hierdie studie handel. Streng gesproke is die ewigheid nie ‘n dispensasie nie maar die finale toestand wat in die nuwe skepping sal heers. In die boek Genesis merk ons waar God die heelal geskape het en ons merk ook hoedat sonde tydens die sondeval in die wêreld ingekom het. Wanneer ons aan die einde van die boek van Openbaring kom sien ons hoe die Here ‘n einde aan Satan, en alle goddeloosheid op aarde maak en hoe Hy ‘n nuwe hemel en aarde skape waarin geen vorm van boosheid ooit weer sal indring nie. Die ewigheid sal dus vry van enige vorm van goddeloosheid wees. God se skepping begin in perfeksie en word tot perfeksie herskep. Ook merk ons dat in die ewigheid die gevolge van die vloek op aarde heeltemal afwesig sal wees, en dat God ʼn einde aan die satan, asook die mensdom se rebellie sal maak. Indien ons die gebeure van die skepping, soos in Genesis gevind, met die nuwe skepping in die boek Openbaring vergelyk merk ons dat daar heelwat verskille is. Ons sien hoedat die eerste Adam in die tuin van Eden alles a.g.v. sy rebellie teen God verloor het en dat die laaste Adam alles aan die einde van Openbaring herwin het.

Lees meer Die Ewigheid →
Christelike Leerstellings, Heiligmaking, Heilsweg

Ons kan nie God vir Sy genade beloon nie

Dit is ‘n logiese feit dat wanneer ‘n persoon iemand vir enige werk wat hy verrig het beloon, dan kan daardie betaling nie as ‘n genadegawe bestempel word nie. Hierdie feit geld veral wanneer dit by God se verlossingsplan vir die mens kom. Indien God die geringste verdienstelikheid in die persoon waarneem, dan sal Hy in geregtigheid daardie verdienstelikheid moet beloon en die beloning daarvan sal nie as ‘n genadegawe omskryf kan word nie.
Rom.4:4 “Maar aan hom wat werk, word die loon nie na guns toegereken nie, maar na verdienste; 5 aan hom egter wat nie werk nie, maar glo in Hom wat die goddelose regverdig, word sy geloof tot geregtigheid gereken.”
Genade moet genade bly. Jode, sowel as heidene, is almal onder die geregverdigde oordeel van God geplaas, en omrede alle mense afstammelinge van Adam is, en met ‘n sonde natuur gebore word, word hulle sonder uitsondering in Adam geoordeel. Die skrifte verklaar dat alle mense onder die mag van sonde is. (Die Here Jesus Christus is die enigste uitsondering) Om hierdie rede is die mens nie net sondaars omrede hulle sonde pleeg nie, maar hulle is ook van nature sondaars. Ons pleeg sonde, omrede alle mense alreeds oor ‘n sonde natuur beskik, en posisioneel in Adam is, en daarom het God die hele mensdom onder Sy geregverdigde oordeel van sonde geplaas.
Rom.3:9 “Wat dan? Het ons enige voorrang? Hoegenaamd nie! Want ons het tevore al Jode sowel as Grieke beskuldig dat hulle almal onder die sonde is, 10 soos geskrywe is: Daar is niemand regverdig nie, selfs nie een nie. 11 Daar is niemand wat verstandig is nie, daar is niemand wat God soek nie. 12 Hulle het almal afgewyk, saam het hulle ontaard. Daar is niemand wat goed doen nie, daar is selfs nie een nie.”

Lees meer Ons kan nie God vir Sy genade beloon nie →
Christelike Leerstellings, Profesie

Die Dispensasie van die Koninkryk

Soos wat ons alreeds in hierdie reeks artikels, wat oor die sewe dispensasies handel, opgemerk het, is ‘n dispensasie ‘n spesifieke wyse waarop God Sy heerskappy oor die wêreld administreer terwyl Hy progressief Sy doel vir die wêreld uitwerk. ʼn Dispensasie kan dus as ʼn Godgegewe periode omskryf word, waarin God aan die mensdom spesifieke openbaringsinligting wat vir daardie spesifieke periode geld gee, waarna Hy die mensdom vir hulle gehoorsaamheid aan Sy opdragte toets. Elke dispensasie se doel is om die mens binne die raamwerk van ‘n spesifieke stel gedragsreëls, wat vir daardie spesifieke dispensasie geld, te plaas. Hierdie feit is ook op die Dispensasie van die Koninkryk van toepassing.

Lees meer Die Dispensasie van die Koninkryk →
Christelike Leerstellings, Heilsweg, Valse leerstellings

God se genade word in gelyke maat aan alle mense aangebied

Omrede die vraag betreffende die mensdom se sonde vir ewige deur die Here Jesus Christus se kruisdood uit die weg geruim is, word God se genade, wat net soos God geen limiete het nie, kosteloos aan alle mense voorgehou. Op grond van eenvoudige geloof in die evangelie word God se perklose genade aan alle gelowiges in gelyke maat geskenk en nie op grond van hoe min of hoe baie die persoon al gesondig het nie. Die rede hiervoor is eenvoudig! God se genade kan nie vermeerder word nie, omrede Sy genade ‘n uitdrukking van Sy perklose liefde is. Ons moet dus nie die fout begaan om te dink dat God die mens se sonde as iets gerings beskou nie. So ‘n proposisie sal ver van die waarheid af wees. God haat sonde en neem dit ernstig op. Maar omrede al die sondes van die hele mensdom (verlede, hede en toekomstige sondes) op die Here Jesus Christus geplaas is, en die Vader Hom daarvoor aan die kruis gestraf het, is die probleem van die mens se sonde vir ewig uit die weg geruim. God se perklose genade word dus sonder enige perk daarop kosteloos aan alle mense sonder enige uitsonderings voorgehou. Dit is derhalwe nie ‘n kwessie van verskillende grade van genade nie, of selfs die grade van die mens se tekortkominge nie.
1Kor.1:18 “Want die woord van die kruis is wel dwaasheid vir die wat verlore gaan, maar vir ons wat gered word, is dit die krag van God;
Kol.1:20 en dat Hy deur Hom alles met Homself sou versoen nadat Hy vrede gemaak het deur die bloed van sy kruis — ek sê deur Hom — die dinge op die aarde sowel as die dinge in die hemele.
Rom.3:22 die geregtigheid naamlik van God deur die geloof in Jesus Christus vir almal en oor almal wat glo, want daar is geen onderskeid nie;”

Lees meer God se genade word in gelyke maat aan alle mense aangebied →
Christelike Leerstellings, Heilsweg, Valse leerstellings

Die mens se sondeskuld verhoed nie God se genade nie

God se genade word nooit teruggehou op grond van die mens se sonde nie. Daar heers groot verwarring wanneer dit by die onderwerp van God se genade sover dit by die verlossing van die mens kom. Boonop dek God se genade ‘n baie breër spektrum as slegs die mens se verlossing. Genade sluit God se motief vir die skepping, onderhouding en die voleinding van die heelal in. Indien ‘n persoon nie die volle omvang, asook implikasies van God se genade verstaan nie, gee dit daartoe aanleiding dat die persoon menslike werke of voor, of deel van die evangelie, of aan die agterkant van die evangelie sal byvoeg om sodoende sy verlossing te bewerkstellig of te behou. Hierdie feit gee daartoe aanleiding dat die persoon in werklikheid ‘n werke evangelie glo wat hom nie sal red nie, en die gevaar bestaan dat die persoon hierdie werke evangelie met ander sal deel wat hulle verkeerdelik onder die indruk sal plaas dit hulle gered is. Om hierdie rede is dit van uiterste belang dat ‘n persoon die konsep van genade reg verstaan en omskryf. Genade kan dus soos volg omskryf word, naamlik: Genade beteken suiwere onverdienstelike, onbetaalbare en ongekompenseerde goedheid en guns.” Om dus die voorwerp van God se guns te wees beteken dit net logies dat die persoon ook die onderwerp van God se genade is. God se genade is dus ‘n sinoniem vir God se guns. Die onderwerp van hierdie studie handel oor God se genade, en omrede God se attribute onbeperk is kan Sy genade ook geen perke hê nie. Indien ‘n persoon hierdie feit nie mooi begryp nie, gee dit aanleiding tot verkeerde gevolgtrekkings wat weer tot misplaaste teologiese leerstellings aanleiding gee. God se liefde, wat Sy genade insluit, dien dus as die fondasie waarop Hy die verlossing van die mens bewerkstellig het.

Lees meer Die mens se sondeskuld verhoed nie God se genade nie →