1Kor.15:1-58 kan as die opstandings-hoofstuk van Paulus se skrywes beskryf word. Omrede die Korinthiërs vanuit ‘n hoofsaaklike Griekse agtergrond afkomstig was, was hulle veral vatbaar vir valse leerstellings wat vanuit daardie bron afkomstig was. Meeste Grieke van daardie tydperk het wel in die siel se onsterflikheid na die dood geglo, maar nie in ‘n toekomstige fisiese/liggaamlike opstanding vanuit die dood nie. Om hierdie rede was die gedagte van Christus se kruisiging vir die Grieke dwaasheid.
1Kor.1:23 “maar ons verkondig Christus wat gekruisig is, ‘n struikelblok vir die Jode en dwaasheid vir die Grieke”
So ook was die idee van ‘n liggaamlike opstanding vir die Grieke ‘n uiters vreemde konsep om te verwerk, naamlik:
1Kor.1:32 “Maar toe hulle van die opstanding van die dode hoor, het sommige begin spot, en ander het gesê: Ons sal u weer hieromtrent hoor.”
Dit wil voorkom dat hierdie dwaalleerstelling, wat beweer dat daar geen fisiese opstanding vanuit die dood is nie, die gemeente in Korinthe binnegedring het en groot verwarring onder die gelowiges daar veroorsaak het. In 1Kor.15:1-58 spreek die apostel Paulus hierdie dwaalleerstelling aan en weerlê dit heeltemal. Met die skryf van hierdie artikel sal die hele hoofstuk van 1Kor.1-58 sorgvuldig bestudeer en bespreek word en in vier hoofafdelings van vier artikels opgedeel word.
Kategorie se argiewe: Heilsweg
Moet Christus bely word om wedergeboorte te word?
Baie predikers verkondig, dat vir ‘n persoon om die ewige lewe te ontvang, daardie persoon die Evangelie moet glo en dan die Here Jesus Christus openlik met die mond moet bely. (wat ‘n addisionele stap by slegs die glo van die Evangelie is) Ander verkondig weer dat ‘n persoon openlik die Here met die mond bely wanneer daardie persoon toelaat dat hy in die openbaar of voor die gemeente gedoop word. (Dus ‘n vorm van doopsaligheid.) Ander glo dat ‘n persoon wat werklik die Evangelie geglo, en wedergebore geraak het, die Here outomaties sal bely. (‘n Leerstelling wat die gelowige se werke as bepalende element van reddende geloof maak, wat niks anders as ‘n vorm van werke-saligheid is nie.) Die teksgedeelte wat dan aangehaal word om hierdie leerstelling te regverdig is Rom.10:9-13, naamlik:
Rom.10:9 “As jy met jou mond die Here Jesus bely en met jou hart glo dat God Hom uit die dode opgewek het, sal jy gered word; 10 want met die hart glo ons tot geregtigheid en met die mond bely ons tot redding. 11 Want die Skrif sê: Elkeen wat in Hom glo, sal nie beskaam word nie. 12 Want daar is geen onderskeid tussen Jood en Griek nie; dieselfde Here tog is Here van almal en is ryk oor almal wat Hom aanroep. 13 Want: Elkeen wat die Naam van die Here aanroep, sal gered word.”
Rom 10:9-10 gaan eers bestudeer en bespreek word en dan sal Rom.10:11-13 bestudeer en bespreek word.
beproewing van die gelowige se geloof
Vir ‘n gelowige, of enige of enige ander persoon, om in onafhanklikheid van God te leef, kom op rebellie neer, en is dus sonde, en om hierdie rede word die gelowiges (nie ongelowiges nie) ernstig gemaan, naamlik:
2Kor.10.56 “en elke gedagte gevange neem tot die gehoorsaamheid aan Christus,”
En omrede ons geloof slegs in Christus gesetel moes wees, en in niemand, of niks anders nie, is dit die gelowige se plig om in die geloof te wandel, anders pleeg daardie persoon sonde al besef hy dit nie.
Rom.14:23b “en alles wat nie uit die geloof is nie, is sonde.”
met hierdie wete in gedagte kan die gelowige verseker wees dat sy geloof die een of ander tyd aan beproewing onderwerp sal word.
Generiese geloof vs Reddende geloof
Daar heers tans groot verwarring rondom die onderwerp van geloof. Baie mense glo dat geloof die een of ander krag is wat hulle kan gebruik om die werklikheid, of omstandighede rondom hulle te verander of te beïnvloed. Dus verklaar hierdie persone direk, of indirek, dat geloof oor inherente krag besit, en indien ‘n persoon genoeg daarvan kan opwerk, hy in staat sal wees om alles te doen insluitende die feit dat hulle berge met die spreek van een woord letterlik kan versit. Derhalwe maak hulle van teksgedeeltes soos Matt. 17:20 as proefteks gebruik om hulle stelling te staaf, naamlik:
Matt.17:20 “En Jesus antwoord hulle: Deur julle ongeloof; want, voorwaar Ek sê vir julle, as julle geloof het soos ‘n mosterdsaad sal julle vir hierdie berg sê: Gaan weg hiervandaan daarnatoe! en hy sal weggaan, en niks sal vir julle onmoontlik wees nie.” (Ons sal later na hierdie teksgedeelte terugkom.)
Maar vir eers is dit belangrik om te bepaal wat die Bybel oor geloof te sê het, en dan sal daar met hierdie studie gepoog word om onderskeid tussen generiese geloof en reddende geloof te verduidelik. Ons almal beskik oor geloof en maak daagliks daarvan gebruik. (Ek praat nie nou noodwendig van reddende geloof nie. Geloof kan in twee kategorieë ingedeel word, naamlik generiese geloof, of geloof in die algemeen, en reddende geloof, wat wedergeboorte en die ewige lewe tot gevolg het.)
Bekering vir wedergeboorte is nie droefheid oor sondes nie
Daar is ongelukkig ‘n leerstelling wat verkeerdelik beweer dat indien ‘n persoon nie genoegsaam trane en droefheid oor sy sonde getoon het, daardie persoon nie werklik tot bekering t.o.v. wedergeboorte gekom het nie. Daar word dan van 2Kor. 7:10 as bewys aangehaal om hierdie leerstelling te verdedig, naamlik:
2Kor. 7:10 “Want die droefheid volgens die wil van God werk ‘n onberoulike bekering tot redding, maar die droefheid van die wêreld werk die dood.” (lees asb die hele artikel omrede genoemde teksgedeelte later binne die korrekte konteks bestudeer en verduidelik sal word.)
Met die skryf van hierdie artikel sal gedemonstreer word, dat droefheid nie met bekering t.o.v. wedergeboorte verwar moet word nie. In ‘n poging om ‘n term of leerstelling te omskryf en te verduidelik, is dit soms uiters raadsaam om te beskryf wat daardie term of leerstelling nie beteken nie. Die rede vir hierdie tegniek is die feit dat die kontras tussen die twee stellings ‘n persoon help om die onderwerp wat bespreek word, in ‘n duideliker lig te sien en derhalwe kan dit met die begryp en verstaan van die onderwerp help. Droefheid is nie bekering nie, en boonop kan droefheid nie by geloof alleenlik in die Evangelie, as nog ‘n vereiste, bygevoeg word nie. Droefheid kan, en mag dalk tot bekering lei, maar droefheid is nie ‘n vereiste vir wedergeboorte nie. Slegs geloof in die Evangelie word in die Skrifte aan ‘n persoon voorgehou om die geskenk van die ewige lewe by God te ontvang. Om enige ander vereistes, behalwe geloof in die Evangelie alleenlik, aan ‘n ongeredde persoon voor te hou is om ‘n onnodige hindernis in die weg van daardie persoon t.o.v. wedergeboorte te plaas. Iets wat die Here nooit sou goedkeur nie! (die leser word ten sterkste aangeraai om ook die ander artikels in hierdie reeks te lees, naamlik: “Bekeer, of bekering, is nie reformasie in eie krag nie” en “”Bekering ten opsigte van wedergeboorte is nie boetedoening nie” en “Die Waterdoop vorm nie deel van die Evangelie nie” asook “”Verliese en gevolge van sonde in die gelowige se lewe“
Joh.3:5 en die waterdoop ‘n Skriftuurlike perspektief
Wat het die Here Jesus Christus met die term “water” in Joh.3:5 bedoel?
Joh.3:5 “Jesus antwoord: Voorwaar, voorwaar Ek sê vir jou, as iemand nie gebore word uit water en Gees nie, kan hy in die koninkryk van God nie ingaan nie.”
Bostaande vraag is van uiterste belang, omrede die korrekte uitleg van bostaande teksgedeelte gaan bepaal of die waterdoop deel van die Evangelie uitmaak of nie. Daar is groot meningsverskille rondom hierdie vraagstuk, en baie mense glo dat die Here Jesus Christus die waterdoop bedoel het toe Hy bostaande stelling gemaak het. Aan die anderkant, is daar diegene wat beweer dat die Here Jesus Christus nie die waterdoop kon bedoel het nie, omrede die waterdoop ‘n menslike werk is, wat dan sou beteken dat geloof alleenlik nie meer as enigste vereiste vir die ontvangs van die ewige lewe aan ‘n persoon voorgehou kan word nie. In kort: “Die inhoud van die Evangelie, naamlik wat ons moet glo om die ewige lewe te ontvang, is op die spel!” Boonop is die korrekte uitleg van bostaande teksgedeelte van uiterste belang, omrede dit die verskil tussen ‘n werke evangelie, en die ware Evangelie gaan bepaal, en waardeur die mensdom die ewige lewe deelagtig gaan word of verlore sal gaan. Derhalwe is dit van uiterste belang dat Joh.3:5 korrek geïnterpreteer word, omrede mense se siele is op die spel is! Daar is dus geen middeweg nie!
Lees meer Joh.3:5 en die waterdoop ‘n Skriftuurlike perspektief
Die Waterdoop vorm nie deel van die Evangelie nie
Baie mense verkeer verkeerdelik onder die indruk dat die waterdoop ‘n vereiste vir wedergeboorte is. (‘n leerstelling wat as doopsaligheid bekendstaan) Ander weer is net verward, en weet nie of die waterdoop vir wedergeboorte/verlossing vereis word nie en weet nie werklik waar hulle rondom hierdie vraagstuk van die waterdoop staan nie. Die waterdoop is ‘n baie belangrike onderwerp, veral sover dit die uiters belangrike onderwerp van verlossing aanbetref, en die onderstaande vraag deur ‘n vriend van my illustreer baie duidelik hierdie feit. Met die skryf van hierdie artikel, gaan ek hoofsaaklik op die onderstaande vraag fokus, en Hand. 2:38 bestudeer om vas te stel of die waterdoop ‘n vereiste vir wedergeboorte (fase een ) van ons verlossing is? Die beginsels wat in hierdie artikel gebruik word, kan op alle moeilik verklaarbare teksgedeeltes wat oor enige onderwerp in die Bybel (wat die leerstelling van die doop insluit) toegepas word. Die belangrikheid van hierdie vraag kan egter nie genoegsaam beklemtoon word nie, omrede die Evangelie van God se genade, (en derhalwe die ewige bestemming van mense se siele) van die korrekte uitleg van hierdie teksgedeelte afhang. Die leerstelling van doopsaligheid is niks anders as dwaalleer wat miljoene mense in die ewige verderf laat beland het. Indien dit die Here se wil is, sal ek op ‘n latere stadium ‘n hele reeks studies rondom die onderwerp van die doop skryf. (wat die onderwerp van die waterdoop sal insluit)
Bekering ten opsigte van wedergeboorte is nie boetedoening nie
In die vorige artikel genaamd “bekering is nie reformasie in eie krag nie” is daar duidelik gedemonstreer dat bekering vir wedergeboorte (fase een van ons verlossing) nie beteken dat ‘n persoon homself reformeer, alvorens hy God, as sondaar, om verlossing kan nader nie. (die leser word ten sterkste aangeraai om die artikel “Bekering is nie reformasie in eie krag nie” te lees, omrede dit deel van hierdie reeks artikels vorm. Met die skryf van hierdie artikel, gaan daar gedemonstreer word, dat bekering sover dit wedergeboorte (fase een van ons verlossing) aanbetref, nie boetedoening kan beteken nie. (dit is ook uiters belangrik dat die leser die drie fases van ons verlossing ken, en verstaan, omrede hierdie leerstelling die verstaan (en uitleg) van die Bybel aansienlik vergemaklik en derhalwe word die leser aangeraai om die artikel “Drie Fases van Verlossing” sorgvuldig deur te lees en die meegaande illustrasie te bestudeer.)
Lees meer Bekering ten opsigte van wedergeboorte is nie boetedoening nie
Bekeer, of bekering, is nie reformasie in eie krag nie
Dit is van uiterste belang om te besef wat bekering (of om te bekeer) werklik volgens die Bybel beteken. Die twee primêre woorde, wat in verband met verlossing, in die Nuwe Testament, vir bekering gebruik word, is die Griekse woorde “metanoia” en “metanoeδ” (“meta” beteken “na” en “noeδ” beteken “gedagte”) wat basies beteken, om van gedagte of opinie te verander, of om te heroorweeg. Dus moet die konteks waarin die woord “bekeer” gebruik word, toegelaat word om te betrokke betekenis van die woord te bepaal. As ek byvoorbeeld sê dat jy moet “bekeer”, dan moet jy vra: “Bekeer van wat?” Omrede daar baie dinge in die lewe is waarvan jy kan bekeer wat absoluut niks met wedergeboorte te doen het nie. Ek kan bv van jou verwag om te bekeer (van sienswyse verander of heroorweeg) om vir enige span behalwe die Blou Bulle te skreeu. Dus moet die konteks waarin die term “bekeer” gebruik word, die betekenis in verband met die woord “bekeer” bepaal. Waar die woord “bekeer” in terme van verlossing/wedergeboorte in die Bybel gebruik word, handel die konteks altyd om vanuit ‘n posisie van ongeloof na ‘n posisie van geloof, in Christus, te beweeg/bekeer. Dit word nooit van die gelowige verwag, om homself van alle sondes te reinig, of om op te hou sonde doen, alvorens hy die ewige lewe as geskenk kan ontvang nie. Slegs geloof in die Here Jesus Christus (Wat Sy Persoon en voltooide werk aan die kruis insluit, naamlik die Evangelie) word as vereiste vir die ontvangs van die ewige lewe aan ‘n persoon voorgehou. Niks anders nie! Vir die doeleindes van hierdie artikel is dit belangrik dat die leser die drie fases van ons verlossing ken, en verstaan en derhalwe word die leser ten sterkste aangeraai om die artikel “Drie fases van verlossing” te lees asook die meegaande illustrasie sorgvuldig te bestudeer.)
Lees meer Bekeer, of bekering, is nie reformasie in eie krag nie
Godsdiens vs Verlossing – dieskrifte.org
Het jy blote godsdiens of het jy verlossing? Dit is die vraag wat ons in hierdie studie moet beantwoord. Die antwoord op hierdie vraag het ewigdurende implikasies. Wanneer dit by die leerstelling van ons verlossing kom, is dit van uiterste belang dat ons die Skrifte reg sny, anders kan dit daartoe lei dat ons ‘n ander evangelie glo, wat op werke alleenlik, of Christus se voltooide werk aan die kruis plus werke gebaseer is om gered te word, of om gered te bly, wat in my beskeie opinie ‘n ander evangelie is. Iets waarteen die apostel Paulus ons ernstig gewaarsku het.
2Ti 2:15 “Lê jou daarop toe om jou beproef voor God te stel as ‘n werker wat hom nie hoef te skaam nie, wat die woord van die waarheid reg sny.”
Lees meer Godsdiens vs Verlossing – dieskrifte.org