1. Inleiding: Die Mens se Ewige Soeke na Rus

Die vraag oor hoe Christus as die Christen se Sabbat dien, nooi ons uit om die verhouding tussen die Ou Testamentiese Sabbat en die Nuwe Verbond in Christus te ondersoek. Vir eeue lank was die Sabbat die groot teken van die verbond tussen God en Israel — ‘n weeklikse herinnering dat God geskep het en dat die mens moes rus van sy arbeid. In baie kringe het hierdie gawe van rus egter verander in ‘n las van wettisisme, ‘n toets van redding waaroor mense stry en oordeel.

Maar wanneer ons die bladsye van die Nuwe Testament omblaai, sien ons hoe die fokus verskuif van ‘n “wanneer” na ‘n “Wie”. Die skaduwee van die wet wyk voor die werklikheid van Christus. Om die ware Sabbat te verstaan, moet ons verby die kalender kyk en die Kruis raaksien, waar die finale “Dit is volbring” vir ons ‘n rus verseker het wat geen eie werke ooit kon verdien nie. In hierdie artikel verken ons die oorgang van die wetlike onderhouding onder die Ou Verbond (die Mosaïese Wet) na die geestelike vervulling in die Nuwe Verbond. Ons sal ontdek hoe God se genade, en nie streng reëls nie, nou ons verhouding met Hom definieer.