Christene wat die inspirasie van die Bybel erken, weet dat Adam ‘n onmiddellike en direkte skepping van God was. Die Bybel stel hierdie feit baie duidelik, naamlik:
Gen.2:7 “En die HERE God het die mens geformeer uit die stof van die aarde en in sy neus die asem van die lewe geblaas. So het dan die mens ‘n lewende siel geword.”
God het dus die mens met ‘n materiële (stoflike) aspek, asook ‘n immateriële (nie-stoflike) aspek, naamlik die gees en siel geskape. Die “asem van die lewe” is die immateriële (nie-stoflike) faset van ‘n mens wat lewe aan die stoflike deel van die mens gee.

Die mens vorm dus ‘n eenheid wat uit sy materiële (fisiese liggaam) en immateriële faset (siel en gees) bestaan. Tydens die sterf proses word die materiële faset (fisiese liggaam) van die immateriële faset (siel en gees) geskei, waarna die persoon se liggaam in die graf gelê word maar sy immateriële faset bly nog steeds bewustelik voortbestaan. (Openb.6:9) In ‘n Bybelse sin beteken dood nooit uitwissing van bestaan nie maar wel skeiding. Wanneer ‘n persoon tot sterwe kom vind daar ‘n skeiding tussen die persoon se liggaam, wat in die graf geplaas word, en sy siel, wat nog steeds bewustelik bly voortbestaan, plaas. So ook is ‘n persoon wat geestelik dood is nog steeds fisies lewendig, maar sy gees en siel is van God se Gees geskei. Alhoewel so ‘n persoon nog steeds fisies lewe word hy as geestelik dood geklassifiseer en indien hy in hierdie toestand tot sterwe kom sal hy vir ewig van God se aangesig geskei word. (die poel van vuur) Die leser word aangeraai om die artikel “Sewe vorme van dood in die Bybel” te bestudeer.