Voordat ons met hierdie uiters belangrike studie oor die ewigheid begin moet ek die leser versoek om die artikel “Die Dispensasies ‘n skriftuurlike perspektief” sorgvuldig deur te lees. Die verskillende dispensasies kan soos volg uiteengesit word, naamlik: 1. Die Dispensasie van Onskuld. 2. Die Dispensasie van menslike Gewete. 3. Die Dispensasie van menslike Owerheid. 4. Die Dispensasie van Belofte. 5. Die Dispensasie van die Wet. 6. Die Dispensasie van die Kerk/Genade 7. Die Dispensasie van die Koninkryk, wat die ewigheid inlei en waaroor hierdie studie handel. Streng gesproke is die ewigheid nie ‘n dispensasie nie maar die finale toestand wat in die nuwe skepping sal heers. In die boek Genesis merk ons waar God die heelal geskape het en ons merk ook hoedat sonde tydens die sondeval in die wêreld ingekom het. Wanneer ons aan die einde van die boek van Openbaring kom sien ons hoe die Here ‘n einde aan Satan, en alle goddeloosheid op aarde maak en hoe Hy ‘n nuwe hemel en aarde skape waarin geen vorm van boosheid ooit weer sal indring nie. Die ewigheid sal dus vry van enige vorm van goddeloosheid wees. God se skepping begin in perfeksie en word tot perfeksie herskep. Ook merk ons dat in die ewigheid die gevolge van die vloek op aarde heeltemal afwesig sal wees, en dat God ʼn einde aan die satan, asook die mensdom se rebellie sal maak. Indien ons die gebeure van die skepping, soos in Genesis gevind, met die nuwe skepping in die boek Openbaring vergelyk merk ons dat daar heelwat verskille is. Ons sien hoedat die eerste Adam in die tuin van Eden alles a.g.v. sy rebellie teen God verloor het en dat die laaste Adam alles aan die einde van Openbaring herwin het.