Met hierdie artikel gaan ons die Dispensasie van Menslike Owerheid van nader bestudeer. Die sewe dispensasies wat ons in die Skrifte vind is soos volg: Dispensasie van Onskuld ; Die Dispensasie van Gewete; die Dispensasie van Menslike Owerheid (waaroor hierdie studie handel); die Dispensasie van Belofte; Die Dispensasie van die Wet; Die Dispensasie van Genade/Kerk; en laastens die Dispensasie van die Koninkryk. Indien die leser nog nie die drie vorige artikels, naamlik die “Die Dispensasies ‘n Skriftuurlike perspektief”, asook “Die Dispensasie van Onskuld” en die “Dispensasie van Menslike Gewete” gelees het nie, word hy sterk aangeraai om dit te doen. Die Dispensasie van Onskuld het tot ‘n einde gekom toe die mens teen God gerebelleer het, en toe God vir die beswil van die mens, hulle uit die tuin van Eden gesit het. (anders sou die mens van die boom van die lewe eet en vir altyd in sy gevalle toestand bly voortleef.) Die Dispensasie van menslike Gewete het tot ‘n einde gekom toe die Here die wêreld a.g.v. die mens se toenemende goddeloosheid en meegaande geweld met die wêreldwye vloed oorspoel het.
Lees meer Die Dispensasie van Menslike Owerheid
Die Dispensasie van Menslike Gewete
Met hierdie artikel gaan ons die Dispensasie van Menslike Gewete van nader bestudeer. Die Dispensasie van Onskuld is die eerste dispensasie van sewe dispensasies wat ons in die Skrifte vind. Die ander dispensasies is soos volg: Die Dispensasie van Gewete; (waaroor hierdie studie handel) wat deur die Dispensasie van Menslike Owerheid gevolg word. Dan kry ons die Dispensasie van Belofte; Die Dispensasie van die Wet; Die Dispensasie van Genade/Kerk; en laastens die Dispensasie van die Koninkryk. Indien die leser nog nie die die vorige twee artikels, naamlik die “Inleiding tot die dispensasies”, asook “Die Dispensasie van Onskuld” gelees het nie word hy sterk aangeraai om dit te doen. Die Dispensasie van Onskuld het tot ‘n einde gekom toe die mens teen God gerebelleer het en vir die beswil van die mens deur God uit die tuin van Eden gesit is. Die mens se stand of posisie voor God het met die sondeval vanaf ‘n posisie van onskuld tot ‘n posisie van skuldig verander.
Lees meer Die Dispensasie van Menslike Gewete
Spreek in vreemde tale as bewys van wedergeboorte ?
Vraag: My kind was na ‘n kerk kamp vir ‘n naweek genooi waar hulle gelei is om hulle lewens vir die Here te gee. Daarna is hulle aangemoedig om in onverstaanbare vreemde tale te praat as bewys dat hulle die Heilige Gees ontvang het. So ver ek weet was my kind alreeds voor die kamp ‘n gelowige gewees en het nog nooit dit reggekry om in vreemde tale te praat nie. Moet almal in vreemde tale praat voordat hulle seker is dat hulle wedergebore is?
Antwoord: Nee, ‘n persoon hoef glad nie in vreemde tale te praat as bewys dat hy wedergebore is nie. Boonop het die vreemde tale wat ons in die boek Handelinge aantref niks met die brabbeltaal wat ons vandag onder sekere denominasies en groepe vind in gemeen nie. Die vreemde tale wat ons in Handelinge vind is nie-aangeleerde menslike tale wat deur mense van verskillende streke gepraat en verstaan is en nie ‘n onverstaanbare gebrabbel nie.
Hand.2:4 “En hulle is almal vervul met die Heilige Gees en het begin spreek in ander tale, soos die Gees aan hulle gegee het om uit te spreek. 5 En daar het in Jerusalem Jode gewoon, godsdienstige manne, uit elke nasie wat onder die hemel is. 6 En toe hierdie geluid kom, het die menigte saamgestroom en was in die war, want elkeen het gehoor hoe hulle in sy eie taal spreek; 7 en hulle was almal verbaas en verwonderd en sê vir mekaar: Is almal wat daar spreek, dan nie Galileërs nie? 8 En hoe hoor ons hulle, elkeen in ons eie taal waarin ons gebore is? 9 Parthers en Meders en Elamiete en die inwoners van Mesopotámië, Judéa en Kappadócië, Pontus en Asië, 10 Frigië en Pamfílië, Egipte en die streke van Líbië by Ciréne, en Romeine wat hier vertoef, Jode en Jodegenote, 11 Kretense en Arabiere — ons hoor hulle in ons eie taal oor die groot dade van God spreek.”
Onthou, na afloop van die ballingskap van Israel het baie Jode verkies om in die streke waarheen hulle weggevoer is agter te bly en het dus daardie streke se taal aangeleer en gepraat. Toe hulle in Jerusalem was, en die Heilige Gees op Pinksterdag uitgestort was, het hulle die dissipels in die tale van hierdie streke gehoor praat en was dus verwonderd. Bogenoemde teksgedeelte stel hierdie feit baie duidelik. (Die leser word ten sterkste aangeraai om die artikels “Spreek in vreemde tale” te lees. In daardie artikel word al die belangrike fasette van jou vraag sorgvuldig en in diepte vanuit die Skrifte beantwoord.)
Het Christus Homself nie in Markus 7:18-23 weerspreek nie?
Vraag: Ons weet dat Christus tydens die Dispensasie van die Wet gebore was en daarvolgens moes leef. Met die gee van die wet het God egter bepaal dat die Israeliete nie sekere onrein kossoorte, soos byvoorbeeld vark mag eet nie. Hoe kon die Here dan in Markus 7:18-23 die volgende stelling maak, naamlik: “En Hy sê vir hulle: Is julle ook so sonder verstand? Begryp julle nie dat alles wat van buite af in die mens ingaan, hom nie onrein kan maak nie, omdat dit nie ingaan in sy hart nie, maar in die maag, en dit gaan in die heimlikheid uit en maak al die voedsel rein? En Hy sê: Wat uit die mens uitgaan, dit maak die mens onrein. Want van binne, uit die hart van die mense, kom die slegte gedagtes, egbreuk, hoerery, moord, diewery, hebsug, boosheid, bedrog, losbandigheid, afguns, lastering, hoogmoed, dwaasheid. Al hierdie booshede kom van binne uit en maak die mens onrein.” (Markus 7:18-23)
Maar toe Moses egter die wet aan Israel gegee het, het hy spesifiek sekere kossoorte soos byvoorbeeld die eet van vark as onrein bestempel met die gevolg dat die eet daarvan ‘n persoon onrein sou maak, maar in Markus verklaar die Here dat die kos wat ‘n persoon inneem hom nie onrein kan maak nie. Dit dien maar net as nog ‘n bewys dat daar weersprekings in die Bybel is. Groete.
Dispensasie van Onskuld
Met hierdie artikel gaan die Dispensasie van Onskuld van nader bestudeer word. Die Dispensasie van Onskuld is die eerste dispensasie van sewe dispensasies wat ons in die Skrifte vind. Die ander dispensasies is soos volg: Die Dispensasie van Gewete; Die Dispensasie van Menslike Owerheid; Die Dispensasie van Belofte; Die Dispensasie van die Wet; Die Dispensasie van Genade/Kerk; en laastens die Dispensasie van die Koninkryk. God het die mens in onskuld geskape en daarom noem ons die eerste dispensasie die Dispensasie van Onskuld. (die leser word aangeraai om die illustrasie “Die Sewe Dispensasies” te bestudeer.)
Lees meer Dispensasie van Onskuld
Die Dispensasies ‘n Skriftuurlike perspektief
In hierdie reeks artikels gaan ons die dispensasies, soos in die Bybel gevind, van nader bekyk, wat baie onnodiglike verwarring tydens Bybelstudie vir die leser sal verwyder. Paulus vermaan ons ten sterkste om die Skrifte reg te sny, omrede dit wat ons glo ons optrede vorentoe gaan bepaal. Wanneer ‘n persoon aan dwaaleerstelling blootgestel word, en dit glo, sal daardie leerstellings ook noodwendig sy daaropeenvolgende optredes beïnvloed, wat weer ewigdurende implikasies vir die persoon en sy medemens inhou. Om hierdie rede is dit van uiterste belang dat ons die Skrifte korrek uitlê en verstaan.
2Tim2:15 “Lê jou daarop toe om jou beproef voor God te stel as ‘n werker wat hom nie hoef te skaam nie, wat die woord van die waarheid reg sny.”
God gaan ons op hierdie spesifieke punt oordeel! Die Bybel moet op ‘n konsekwente, normaal letterlike, grammatiese, historiese en kontekstuele wyse geïnterpreteer word, wat logies tot die leer van Dispensasionalisme aanleiding gee. Wanneer mense van vergeesteliking/allegorie van die skrifte gebruik maak gee dit tot dwaaleerstelling aanleiding. Dit is net vanselfsprekend dat dieselfde metode wat gebruik word om die Ou Testament te interpreteer, ook vir die interpretasie van die Nuwe-Testament geld. Indien ‘n persoon nie die dispensasies in die Bybel verstaan nie, dan sal daardie persoon nie die Bybel korrek kan verstaan nie, wat logies weer tot verdraaide leerstellings aanleiding sal gee. In hierdie reeks artikels gaan ons die sewe dispensasies, soos wat ons dit in die Skrifte vind, afsonderlik bestudeer en bespreek. Voor dat ons met hierdie artikel begin is dit uiters belangrik dat die leser die illustrasie “Die Sewe Dispensasies” bestudeer.
Hoe beleef gelowige die hiernamaals?
Vraag: Baie dankie vir jou artikels dit help baie. Ek het jou artikels “Wanneer ons sterf”, asook “Waarom sterf ons nog?” gelees en baie geleer. Ek is ‘n gelowige. Dit bly egter vir my moeilik om myself in te dink oor hoe dit gaan wees wanneer ons met ons verheerlikte liggame oorklee is. Ek glo dat indien mens ‘n idee hiervan sou hê ‘n persoon nie meer so bang vir die dood sal wees nie. Ek is bang vir die dood en dink nogal baie daaraan. Ek is ouerig en boonop sieklik. Kan jy my help asb.
Lees meer Hoe beleef gelowige die hiernamaals?
Predestinasie, Voorkennis en God se Soewereiniteit
Vraag: Ek is in die Gereformeerde Kerk en ek en my dominee het oor die uitverkiesing gepraat en hoe God gelowiges voor die skepping van die aarde uitverkies het. Ek het al jou artikels gelees en het heelhartig daarmee saamgestem, en aan my dominee wie van ‘n Calvinistiese agtergrond is daarop gewys dat God nie sonder meer sekere mense geskape het om tot verlossing uitverkies te word en ander geskape het met die uitsluitlike doel om hulle hel toe te stuur nie. Ek het ook aan hom uitgewys dat God se uitverkiesing tot verlossing op Sy voorkennis van wie die Evangelie gaan glo gebaseer is, en dat Hy nooit iemand geskape het met die uitsluitlike doel om hulle hel toe te verdoem om sodoende Sy soewereiniteit en liefde aan die uitverkorenes te demonstreer nie. My dominee het aan my genoem dat God se voorkennis Sy voorbeskikking vereis, en op grond van hierdie feit sal alles wat God voorsien ook dan so plaasvind, omrede God se voorkennis deel van Sy voorbeskikking vorm en dat God dit so voorbeskik het. En omrede God se voorkennis nie met Sy soewereine voorbeskikking geskei kan word nie, moet alles dus deur God voorbeskik wees wat die sondeval, die mensdom se persoonlike optredes, wat alle sonde insluit, omrede God dit alles in Sy soewereiniteit voorbestem het om so plaas te vind. Wat God dus voorsien sal dus gebeur en volgens Calvinisme is daar geen uitsondering nie. Hy het ook aan my uitgewys dat Johannes Calvyn self hierdie leerstelling verkondig het, en genoem dat indien enige persoon ‘n ander leerstelling verkondig daardie persoon inbraak op God se soewereiniteit wil maak. Hy het ook verder genoem dat daar nie een teksgedeelte in die hele Bybel is wat hierdie Vyf Punt Calvinistiese leerstelling kan weerlê nie. Kan jy hierop kommentaar lewer asseblief.
Antwoord: Goeie vraag, en ek sal graag op hierdie vraag wil kommentaar lewer, omrede dit van uiterste belang is en dat God se eer ook op die spel is. Ek het alreeds hierdie vraag tot ‘n groot mate in ‘n vorige reeks artikels aangespreek. Jy word dus versoek om die reeks artikels “Wil God almal verlos” te lees. Ek glo dat Vyf Punt Calviniste ‘n bespotting van God se stelling soos in Johannes 3:16 maak, naamlik:
Joh.3:16 “Want so lief het God die wêreld gehad, dat Hy sy eniggebore Seun gegee het, sodat elkeen wat in Hom glo, nie verlore mag gaan nie, maar die ewige lewe kan hê.”
Om hierdie rede is dit van uiterste belang dat jy daardie reeks van twee artikels lees.
Raad aan gelowiges in hierdie tyd van verval. Deel 3
In die laaste gedeelte van hierdie reeks van drie artikels, gaan ons na nog ‘n verdere twee hulpmiddele kyk wat die Here aan gelowiges gegee het om hulle te help om in hierdie tyd van leerstellige en morele verval staande te bly. Indien die leser dit nie alreeds gedoen het nie, word hy ten sterkste aangeraai om deel een en deel twee van hierdie reeks artikels te lees.
Lees meer Raad aan gelowiges in hierdie tyd van verval. Deel 3
Raad aan gelowiges in hierdie tyd van verval. Deel 2
In deel een van hierdie reeks artikels, het ons die eerste reeks van drie hulpmiddele bespreek wat God aan gelowiges gegee het om in hierdie tyd van morele, asook leerstellige verval getrou aan Hom te kan bly. In deel twee gaan nog ‘n verdere twee hulpmiddels bespreek word. Indien die leser nie alreeds deel een van hierdie reeks artikels gelees het nie, word hy ten sterkste aangeraai om dit te doen. In deel drie van hierdie reeks artikels sal ons die laaste twee hulpmiddels bespreek.
Lees meer Raad aan gelowiges in hierdie tyd van verval. Deel 2