Teologiese vooroordeel, luiheid asook nalatigheid as wapen is van die grootste wapens wat Satan teen die belydende christendom aanwend.
2 Tim 2:2 “en wat jy van my gehoor het onder baie getuies, vertrou dit toe aan getroue manne wat bekwaam sal wees om ook ander te leer.”
Wanneer dit veral met die verkondiging van die evangelie kom, is dit van uiterste belang dat ons die evangelie korrek verkondig. Hierdie feit geld veral vir mense wat in die bediening staan of wat as evangeliste optree. Boonop is ons aangesê om die evangelie te verkondig en nie om ons self te verkondig nie. Dit is ook dan opvallend dat veral mense wat geneig is om die fokus op hulleself te plaas (om aan die wêreld te toon hoe besig hulle met die werk van God is) juis in baie gevalle presies diegene is wat hulleself aan dwaalleer skuldig maak. Hulle vergeet egter dat God ‘n waarskuwing in Sy woord aan enige persoon gee wat die woord van God verkondig, naamlik:
Jak.3:1 “Moenie baie leermeesters wees nie, my broeders, omdat julle weet dat ons ‘n groter oordeel sal ondergaan.”
Hierdie waarskuwing word nie ernstig genoeg opgeneem nie en word in baie gevalle heeltemal verontagsaam. Waar God se woord egter buite konteks aangehaal of geïgnoreer word kan mens egter verseker wees dat ‘n negatiewe uitkoms verwag kan word.
Kategorie se argiewe: Christelike Leerstellings
Was die tuin van Eden God se hoogste doel vir die mens?
Ef 2:4 “Maar God, wat ryk is in barmhartigheid, het ons deur sy grote liefde waarmee Hy ons liefgehad het, 5 ook toe ons dood was deur die misdade, lewend gemaak saam met Christus — uit genade is julle gered — 6 en saam opgewek en saam laat sit in die hemele in Christus Jesus, 7 sodat Hy in die eeue wat kom, kan betoon die uitnemende rykdom van sy genade in goedertierenheid oor ons in Christus Jesus. 8 Want uit genade is julle gered, deur die geloof, en dit nie uit julleself nie: dit is die gawe van God; 9 nie uit die werke nie, sodat niemand mag roem nie.”
Volgens bostaande teksgedeelte is daar twee baie belangrike aspekte wat God vir die mens onderneem het.
Die eerste hiervan is dit wat God in die mens bewerkstellig, naamlik wedergeboorte, waardeur die mens die gawe van die ewige lewe by God ontvang. (die Ewige lewe is by implikasie die ewige lewe en kan nie verloor word nie. So ook vind wedergeboorte slegs eenmaal op ‘n spesifieke punt in tyd plaas en kan dan nooit weer ongedaan gemaak word nie.)
Die tweede aspek van dit wat God vir die mens onderneem is dat Hy ons saam in Christus in die Hemele laat sit. Hierdie posisie in Christus wat die gelowige beklee is ‘n ewigdurende posisie. Indien ‘n persoon sy posisie in Christus kon verloor, dan sou God nie in die eeue wat kom die uitnemende rykdom van Sy genade in goedertierenheid oor ons in Christus ten toon kon stel nie. God sou dus in Sy doelstelling gefaal het, iets wat nooit kan gebeur nie. Mense wat verkondig dat ware gelowiges die ewige lewe kan verloor, moet baie mooi oor bogenoemde stelling nadink en wat hulle dan by implikasie beweer!
Is liefde vir God ‘n vereiste vir wedergeboorte?
Vraag: My vrou het so ‘n ruk terug my meegedeel dat sy nie met absolute sekerheid kan sê dat sy Christus liewer as vir my het nie. Sy het ook verder gegaan en verduidelik dat sy nie iets wil voorgee wat sy nie is nie. Ek het die evangelie soos dit op jou webtuiste weergegee met haar gedeel en sy glo alles wat jy daar geskryf het. Is volkome liefde vir God ‘n vereiste vir wedergeboorte? Glo jy sy is wedergebore? Help ons asb!!
Lees meer Is liefde vir God ‘n vereiste vir wedergeboorte?
Wedergeboorte en die rede vir goeie werke
Vraag: Ek dank God vir hierdie webwerf. Kan jy asb in meer diepte Efesiërs 2:8-10 aan my verduidelik, soos byvoorbeeld wat die doel van goeie werke is.
“Want uit genade is julle gered, deur die geloof, en dit nie uit julleself nie: dit is die gawe van God; nie uit die werke nie, sodat niemand mag roem nie. Want ons is sy maaksel, geskape in Christus Jesus tot goeie werke wat God voorberei het, sodat ons daarin kan wandel.” (Ef.2:8-10)
Ek is van vroeg af met die werke evangelie gebombardeer, en het altyd geglo dat ek die ewige lewe kan verloor, of indien ek nie goeie werke doen nie ek nooit gered is nie. Ek stem nou saam met jou dat mens nie die ewige lewe kan verbeur nie, omrede bogenoemde vers dit duidelik stel dat die ewige lewe ‘n gawe is, maar ek sukkel nog met vers nege oor die werke wat God voorberei het om daarin te wandel. Kan jy my help asb.
Onderskeid tussen geloof in ‘n beginsel en geloof in ‘n belofte
As Christene maak ons daagliks vanuit die Skrifte aanspraak op sekere algemene Bybelse beginsels, asook spesifieke Bybelse beloftes wat direk aan ons as persoon, of aan ons as deel van ‘n spesifieke groep mense gemaak is. Alle gelowiges behoort elke dag in geloof ‘n sekere Bybelse beginsel, of stel beginsels, in ons lewens toe te pas en daarvolgens te leef. So ook behoort elke gelowige daagliks geloof in God se spesifieke beloftes, wat direk aan ons, binne die korrekte dispensasionele konteks, gemaak is vas te hou. Ons moet egter onderskeid tussen ‘n belofte wat spesifiek aan ons gerig is, en ‘n Bybelse beginsel wat oor die algemeen vir ons geld tref, anders kan dit tot erge ontnugtering en frustrasie aanleiding gee.
Lees meer Onderskeid tussen geloof in ‘n beginsel en geloof in ‘n belofte
Die Dispensasie van Menslike Owerheid
Met hierdie artikel gaan ons die Dispensasie van Menslike Owerheid van nader bestudeer. Die sewe dispensasies wat ons in die Skrifte vind is soos volg: Dispensasie van Onskuld ; Die Dispensasie van Gewete; die Dispensasie van Menslike Owerheid (waaroor hierdie studie handel); die Dispensasie van Belofte; Die Dispensasie van die Wet; Die Dispensasie van Genade/Kerk; en laastens die Dispensasie van die Koninkryk. Indien die leser nog nie die drie vorige artikels, naamlik die “Die Dispensasies ‘n Skriftuurlike perspektief”, asook “Die Dispensasie van Onskuld” en die “Dispensasie van Menslike Gewete” gelees het nie, word hy sterk aangeraai om dit te doen. Die Dispensasie van Onskuld het tot ‘n einde gekom toe die mens teen God gerebelleer het, en toe God vir die beswil van die mens, hulle uit die tuin van Eden gesit het. (anders sou die mens van die boom van die lewe eet en vir altyd in sy gevalle toestand bly voortleef.) Die Dispensasie van menslike Gewete het tot ‘n einde gekom toe die Here die wêreld a.g.v. die mens se toenemende goddeloosheid en meegaande geweld met die wêreldwye vloed oorspoel het.
Lees meer Die Dispensasie van Menslike Owerheid
Die Dispensasie van Menslike Gewete
Met hierdie artikel gaan ons die Dispensasie van Menslike Gewete van nader bestudeer. Die Dispensasie van Onskuld is die eerste dispensasie van sewe dispensasies wat ons in die Skrifte vind. Die ander dispensasies is soos volg: Die Dispensasie van Gewete; (waaroor hierdie studie handel) wat deur die Dispensasie van Menslike Owerheid gevolg word. Dan kry ons die Dispensasie van Belofte; Die Dispensasie van die Wet; Die Dispensasie van Genade/Kerk; en laastens die Dispensasie van die Koninkryk. Indien die leser nog nie die die vorige twee artikels, naamlik die “Inleiding tot die dispensasies”, asook “Die Dispensasie van Onskuld” gelees het nie word hy sterk aangeraai om dit te doen. Die Dispensasie van Onskuld het tot ‘n einde gekom toe die mens teen God gerebelleer het en vir die beswil van die mens deur God uit die tuin van Eden gesit is. Die mens se stand of posisie voor God het met die sondeval vanaf ‘n posisie van onskuld tot ‘n posisie van skuldig verander.
Lees meer Die Dispensasie van Menslike Gewete
Spreek in vreemde tale as bewys van wedergeboorte ?
Vraag: My kind was na ‘n kerk kamp vir ‘n naweek genooi waar hulle gelei is om hulle lewens vir die Here te gee. Daarna is hulle aangemoedig om in onverstaanbare vreemde tale te praat as bewys dat hulle die Heilige Gees ontvang het. So ver ek weet was my kind alreeds voor die kamp ‘n gelowige gewees en het nog nooit dit reggekry om in vreemde tale te praat nie. Moet almal in vreemde tale praat voordat hulle seker is dat hulle wedergebore is?
Antwoord: Nee, ‘n persoon hoef glad nie in vreemde tale te praat as bewys dat hy wedergebore is nie. Boonop het die vreemde tale wat ons in die boek Handelinge aantref niks met die brabbeltaal wat ons vandag onder sekere denominasies en groepe vind in gemeen nie. Die vreemde tale wat ons in Handelinge vind is nie-aangeleerde menslike tale wat deur mense van verskillende streke gepraat en verstaan is en nie ‘n onverstaanbare gebrabbel nie.
Hand.2:4 “En hulle is almal vervul met die Heilige Gees en het begin spreek in ander tale, soos die Gees aan hulle gegee het om uit te spreek. 5 En daar het in Jerusalem Jode gewoon, godsdienstige manne, uit elke nasie wat onder die hemel is. 6 En toe hierdie geluid kom, het die menigte saamgestroom en was in die war, want elkeen het gehoor hoe hulle in sy eie taal spreek; 7 en hulle was almal verbaas en verwonderd en sê vir mekaar: Is almal wat daar spreek, dan nie Galileërs nie? 8 En hoe hoor ons hulle, elkeen in ons eie taal waarin ons gebore is? 9 Parthers en Meders en Elamiete en die inwoners van Mesopotámië, Judéa en Kappadócië, Pontus en Asië, 10 Frigië en Pamfílië, Egipte en die streke van Líbië by Ciréne, en Romeine wat hier vertoef, Jode en Jodegenote, 11 Kretense en Arabiere — ons hoor hulle in ons eie taal oor die groot dade van God spreek.”
Onthou, na afloop van die ballingskap van Israel het baie Jode verkies om in die streke waarheen hulle weggevoer is agter te bly en het dus daardie streke se taal aangeleer en gepraat. Toe hulle in Jerusalem was, en die Heilige Gees op Pinksterdag uitgestort was, het hulle die dissipels in die tale van hierdie streke gehoor praat en was dus verwonderd. Bogenoemde teksgedeelte stel hierdie feit baie duidelik. (Die leser word ten sterkste aangeraai om die artikels “Spreek in vreemde tale” te lees. In daardie artikel word al die belangrike fasette van jou vraag sorgvuldig en in diepte vanuit die Skrifte beantwoord.)
Dispensasie van Onskuld
Met hierdie artikel gaan die Dispensasie van Onskuld van nader bestudeer word. Die Dispensasie van Onskuld is die eerste dispensasie van sewe dispensasies wat ons in die Skrifte vind. Die ander dispensasies is soos volg: Die Dispensasie van Gewete; Die Dispensasie van Menslike Owerheid; Die Dispensasie van Belofte; Die Dispensasie van die Wet; Die Dispensasie van Genade/Kerk; en laastens die Dispensasie van die Koninkryk. God het die mens in onskuld geskape en daarom noem ons die eerste dispensasie die Dispensasie van Onskuld. (die leser word aangeraai om die illustrasie “Die Sewe Dispensasies” te bestudeer.)
Lees meer Dispensasie van Onskuld
Die Dispensasies ‘n Skriftuurlike perspektief
In hierdie reeks artikels gaan ons die dispensasies, soos in die Bybel gevind, van nader bekyk, wat baie onnodiglike verwarring tydens Bybelstudie vir die leser sal verwyder. Paulus vermaan ons ten sterkste om die Skrifte reg te sny, omrede dit wat ons glo ons optrede vorentoe gaan bepaal. Wanneer ‘n persoon aan dwaaleerstelling blootgestel word, en dit glo, sal daardie leerstellings ook noodwendig sy daaropeenvolgende optredes beïnvloed, wat weer ewigdurende implikasies vir die persoon en sy medemens inhou. Om hierdie rede is dit van uiterste belang dat ons die Skrifte korrek uitlê en verstaan.
2Tim2:15 “Lê jou daarop toe om jou beproef voor God te stel as ‘n werker wat hom nie hoef te skaam nie, wat die woord van die waarheid reg sny.”
God gaan ons op hierdie spesifieke punt oordeel! Die Bybel moet op ‘n konsekwente, normaal letterlike, grammatiese, historiese en kontekstuele wyse geïnterpreteer word, wat logies tot die leer van Dispensasionalisme aanleiding gee. Wanneer mense van vergeesteliking/allegorie van die skrifte gebruik maak gee dit tot dwaaleerstelling aanleiding. Dit is net vanselfsprekend dat dieselfde metode wat gebruik word om die Ou Testament te interpreteer, ook vir die interpretasie van die Nuwe-Testament geld. Indien ‘n persoon nie die dispensasies in die Bybel verstaan nie, dan sal daardie persoon nie die Bybel korrek kan verstaan nie, wat logies weer tot verdraaide leerstellings aanleiding sal gee. In hierdie reeks artikels gaan ons die sewe dispensasies, soos wat ons dit in die Skrifte vind, afsonderlik bestudeer en bespreek. Voor dat ons met hierdie artikel begin is dit uiters belangrik dat die leser die illustrasie “Die Sewe Dispensasies” bestudeer.
